Να βλέπουν, να μαθαίνουν και ν’ αντιγράφουν τη Γιουβέντους

Στο Μιλάνο αποφάσισαν ότι για να ανταγωνιστούν τη Γιουβέντους, πρέπει να παραδοθούν στους Κινέζους.

Αρθρογραφία | Γιουβέντους

Η χθεσινή μέρα, αν δεν είναι κάποιο κόλπο του πάντα ικανού για όλα Μπερλουσκόνι, είναι ιστορική για το ιταλικό ποδόσφαιρο συνολικά. Το γεγονός ότι περισσότερο με ενδιέφερε να διαβάσω τι γίνεται με το θέμα του χαφ που θα αποκτηθεί, μάλλον είναι απόδειξη του πόσο κάτω έχει πέσει η Μίλαν τα τελευταία χρόνια. Και την Μίλαν την έχουμε ζήσει στα πολύ πάνω της, δεν τη ζούμε μόνο την τελευταία πενταετία για να μην ξέρουμε ποιο είναι το μέγεθος της.

Παρόμοια είναι η κατάσταση και με την συμπολίτισσα της. Η Ιντερ αποφάσισε να αλλάξει πριν τρία χρόνια, δίνοντας τα κλειδιά σε έναν Ινδονήσιο, ο οποίος δεν άντεξε ούτε τριετία ως αφεντικό και πούλησε σε Κινέζο.

Ροσονέρι και νερατζούρι είναι στη χειρότερη φάση της ιστορίας τους και αυτό το φωνάζουν με το γεγονός ότι εμπιστεύονται τους Κινέζους, οι οποίοι δεν έχουν καμία σχέση με το ποδόσφαιρο ιστορικά, για να σταθούν πάλι στα πόδια τους.

Μπορούν να το κάνουν; Με τον τρόπο που σκέφτονται, μάλλον όχι άμεσα. Στο Μιλάνο θα έπρεπε να έχουν ήδη καταλάβει ότι δεν είναι απαραίτητο να σπρώχνεις κάθε καλοκαίρι του κόσμου τα λεφτά στις μεταγραφές για να φτιάξεις ομάδα. Και θα έπρεπε να το έχουν καταλάβει, επειδή έχουν το απόλυτο παράδειγμα, λίγο πιο δίπλα τους. Στο Τορίνο.

Η ομάδα που δεν μπορούν να ανταγωνιστούν, δεν ξόδεψε περιουσίες για να κυριαρχήσει στην Ιταλία και να λέει σήμερα ότι μπαίνει στη σεζόν με στόχο την κατάκτηση του Champions League.

Το έκανε επειδή είχε και έχει ένα πλάνο. Επειδή έψαξε και βρήκε τους σωστούς ανθρώπους για τις σωστές θέσεις. Επειδή κατάφερε να κερδίσει τον κόσμο της, δείχνοντας του μια εξέλιξη σε αυτό το πλάνο. Επειδή στα δύσκολα, κατάφερε να συσπειρωθεί και όχι να αποκοπεί από τους οπαδούς της. Και επειδή συνεχίζει να δουλεύει σωστά, θα βάζει όλο και πιο δύσκολα στους Κινέζους από το Μιλάνο.

Παρεμπιπτόντως, ο Αντρέα Ανιέλι δεν είναι πλέον μόνο ο πρόεδρος των πρώτων τίτλων μετά το Calciopoli, του πρώτου ιδιόκτητου γηπέδου στην Ιταλία, των πέντε σερί πρωταθλημάτων και των δύο σερί νταμπλ ή  της πιο ακριβής μεταγραφής στην ιστορία της Γιουβέντους. Είναι και ο πρόεδρος, που επί των ημερών του οι Σίλβιο Μπερλουσκόνι και Μάσιμο Μοράτι αποφάσισαν -λόγω συνεχόμενων αποτυχιών- ότι ήρθε η ώρα να αποχωρήσουν από το ποδόσφαιρο.

Το Champions League έμεινε, για να τα έχει πετύχει όλα μέσα σε 7-8 χρόνια...