3 Ιουν 2017

Υπάρχει ένας σημαντικότερος λόγος, εκτός του Μπουφόν, για να πάρει η Γιουβέντους αυτό το κύπελλο Πρωταθλητριών

Η μεγαλύτερη φανέλα με τα λιγότερα κύπελλα πρωταθλητριών Σε εμάς τους πιο παλιούς, έτσι αρέσει να το λέμε. Κύπελλο Πρωταθλητριών.

Αρθρογραφία | Γιουβέντους

Η Γιούβε των οκτώ τελικών με μόλις δύο κατακτήσεις βρίσκεται μπροστά σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι της ιστορίας της. Κερδίζει της Ρεάλ, κατακτά το κύπελλο και ξεκινά μια μεγάλη ανατροπή στα κύπελλα Ευρώπης. Αποτυγχάνει και κάνει ακόμη λιγότερο ελκυστικό το ευρωπαϊκό της προφίλ.

Ναι, αυτή η Γιουβέντους μπαίνει στη μάχη του Κάρντιφ για να σηκώσει το τρίτο πρωταθλητριών και να πετύχει το πρώτο τρεμπλ στην ιστορία της.

Και όμως, αυτή η ομάδα που έχει όσα τρόπαια έχει η Νότιγχαμ Φόρεστ και η Πόρτο, είναι στη συνείδηση κάθε οπαδού ένα παγκόσμιο μεγαθήριο. Μια υπερδύναμη που έχει αδικήσει τον εαυτό της.


Ρεάλ, Μίλαν, Μπάγερν, Μπαρτσελόνα, Λίβερπουλ, Μάντσεστερ, Αγιαξ, ακόμη και η Ιντερ έχουν περισσότερα κύπελλα πρωταθλητριών από τη Γιουβέντους. Το τρόπαιο που θα παιχτεί στο Κάρντιφ θα πρέπει η Γιουβέντους να το πάρει για έναν…

Οχι τόσο για τον Τζίτζι που το αξίζει όσο λίγοι. Όχι για τον Ανιέλι και το πετυχημένο πρότζεκτ που έχει δημιουργήσει. Οχι για τον Αλέγκρι που έχει φτιάξει μια ποδοσφαιρική μηχανή. Ούτε και για τον κόσμου που ακολουθεί και υπηρετεί πιστά εδώ και χρόνια.

Αυτό το τρόπαιο θα πρέπει να το πάρει για τον εαυτό της. Θα πρέπει να το πάρει για τη Γιουβέντους.


2 σχόλια:

  1. Συμφωνώ απόλυτα ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΗΣ!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Δυστυχώς για μια ακόμη φορά είμαι απείρως απογοητευμένος. Ένα από τα παιδικά μου όνειρα 19 χρόνια μετά τον τελικό του 98 παραμένει όνειρο. Δυστυχώς το κρίσιμη καμπή για να δημιουργηθεί μια ομάδα η οποία θα σαρώνει τους τίτλους, ήταν το 2006 που η ομάδα ήταν ισχυρή δίχως να έχουν μπει τα πετροδολαρα τόσο δυνατά στο παιχνίδι. Με 1-2 προσθήκες θα είχαμε πάρει το τρόπαιο. Από τη στιγμή που πέσαμε πήραν ότι καλύτερο σε υλικό είχαμε τότε και γιγαντωθηκαν και εγχώριοι αλλά και ξένοι αντίπαλοι. Έτσι από το 2006 η πρώτη σχετικά καλή πορεία είναι επί κοντε το 2012 9 χρόνια. Μετά τον τελικό με τη Μίλαν. Σίγουρα είναι θετικό που ανανηψαμε και σε 3 χρόνια έχουμε πάει 2 τελικούς αλλά δε μπορούμε να συναγωνιστουμε της άλλες ομάδες στις μεταγραφές μη μπορώντας κυρίως να καλύψουμε τους μισθούς τους. Έχουμε καταφέρει να φτιάξουμε την μεγαλύτερη loser ομάδα της Ευρώπης. Δεν ξέρω πως θα αλλάξει αυτό. Το μόνο κέρδος είναι ο Αλέγκρι ο μόνος πραγματικός πρωταθλητής.

    ΑπάντησηΔιαγραφή