Η υπαρκτή μοναδικότητα του DNA της Γιούβε

Πώρωση στο φινάλε. Το μόνο που κρατάμε από το ντέρμπι ντέλα Μόλε είναι το γκολ-φωτοβολίδα του Αντρέα Πίρλο που έδωσε ακόμη τρεις βαθμούς στο κυνήγι του τέταρτου σερί σκουντέτο. Και φυσικά τα όσα ακολούθησαν μετά τη νίκη.

Γράφει αποκλειστικά για τη Famiglia Bianconera ο blogger Don Vito

Η Γιουβέντους παρουσιάστηκε κατώτερη των αναμενομένων και η Τορίνο ανώτερη απ’ ό,τι έχει δείξει έως τώρα. Κάποιες στιγμές μάλιστα, ειδικά μετά το μισό του δευτέρου ημιχρόνου, έψαξε τη νίκη στα ίσα και μπορούσε να την πάρει. Τελικά, έμεινε και πάλι στο ρόλο του κομπάρσου.

Το βροχερό ντέρμπι είχε πάθος, ένταση και λίγες σκοπιμότητες. Με την μπάλα να πηγαίνει πάνω-κάτω και το παιχνίδι να έχει ρυθμό, αν και οι δύο ομάδες δεν παρουσίασαν τίποτα το συγκλονιστικό, το θέαμα ήταν ικανοποιητικό. Το αποτέλεσμα ακόμη καλύτερο.

Φαινομενικά, όλα έδειχναν πως η Γιουβέντους θα γκέλαρε. Ακόμη και ο Αλέγκρι έδειχνε να το δέχεται όταν έβγαλε στο 83’ τον Τέβες και στη θέση του έβαζε τον Ογκμπόνα. Ο Πίρλο όμως είχε διαφορετική άποψη. Μέτρια η παρουσία του Ιταλού μέσου καθ’ όλη τη διάρκεια του ματς αλλά τι να λέει. Ο Αντρέα είναι ο ποδοσφαιριστής που σπάνια τον κάνεις αλλαγή γιατί μπορεί να χτυπήσει εκεί που όλοι έχουν συμβιβαστεί.

Το γκολ του ξενέρωσε μέρος της πόλης του Τορίνο και φυσικά τη Ρώμη. Η διαφαινόμενη γκέλα μετετράπη σε πανηγυρική νίκη ψυχολογίας. Και ο Αλέγκρι μας θύμισε τα πολλά αντίστοιχα ποδοσφαιρικά σκηνικά του Αντόνιο Κόντε. Τότε που η ομάδα έδειχνε πως θα σταματούσε και συνέχιζε αλώβητη στην κορυφή.

Είναι το DNA της Γιούβε που κάποιοι το χλευάζουν αλλά είναι μια υπαρκτή μοναδικότητα. Μόνο ένας οπαδός της Γιουβέντους το καταλαβαίνει. Γιατί μόνο ένας γιουβεντίνος το ζει!