Τα δάκρυα μιας τελευταίας παράστασης που μόνο ντροπή δεν είναι

Οι δύο γερόλυκοι του calcio, Τζανλουίτζι Μπουφόν και Αντρέα Μπαρτσάλι, ξέσπασαν περισσότερο από κάθε συμπαίκτη τους μετά τον αποκλεισμό από τους Γερμανούς.

Αρθρογραφία | Ποδόσφαιρο

Τα δάκρυά τους και η συγγνώμη που τα συνόδευε, θα μείνουν χαραγμένα στο φίλαθλο κοινό. Τουλάχιστον το ιταλικό αλλά και σε όλους τους θιασώτες των ατζούρι. Έχει μια ιδιαίτερη ομορφιά να βλέπουμε να «τσαλακώνονται» τέτοιες μεγάλες προσωπικότητες των γηπέδων και να προβάλλουν αβίαστα μια πλευρά που σπάνια επιτρέπουν να βγαίνει προς τα έξω.

Είναι οι στιγμές που καταλαβαίνουμε πως δεν πρόκειται μόνο για κάποιους αθλητές που τρέχουν πίσω από μία μπάλα και κερδίζουν πολλά χρήματα. Είναι άνθρωποι με ευαισθησίες και φιλοδοξίες. Με πάθη και αδύναμα σημεία.

Ο Μπουφόν και ο Μπαρτσάλι ήξεραν πως το τελευταίο εύστοχο των Γερμανών ολοκλήρωνε τον κύκλο τους στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου. Γι’ αυτούς δε θα υπάρξει κάποιο άλλο Euro τα επόμενα χρόνια.

Πλησιάζοντας στο τέλος της καριέρας τους, υπάρχουν κάποιες ποδοσφαιρικές στιγμές που δε θα τις ξαναζήσουν. Μετά την πρόκριση επί της Ισπανίας, σίγουρα θα ονειρεύτηκαν το κάτι παραπάνω. Μια πιθανή επικράτηση επί των Γερμανών θα τους έκανε ένα από τα απόλυτα φαβορί για την κατάκτηση του τροπαίου.

Ήθελαν να δώσουν μια μεγάλη παράσταση στο τελευταίο τους Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα. Για τους ίδιους, για ένα ολόκληρο ποδοσφαιρικό λαό και για την πατρίδα τους. Δεν το κατάφεραν. Έχουν καταφέρει άλλα κι άλλα, όμως, εδώ και τόσα χρόνια.

Αυτή η ανθρώπινη και αρκετά ευάλωτη εικόνα που έβγαλαν, θα τους συνοδεύει. Εξάλλου το ποδόσφαιρο δεν είναι μόνο απονομές, γκολ και πανηγυρισμοί. Είναι πανέμορφες ιστορίες που γράφονται από μεγάλες προσωπικότητες. Και ο Αντρέα αλλά ιδιαίτερα ο Τζίτζι ανήκουν σε αυτή την κατηγορία…