23 Οκτ 2016

Οι ρίζες είναι για να βγάζουμε κλαδιά και όχι να επιστρέφουμε σ’ αυτές*

Όταν κυκλοφόρησε το 1859 το πρώτο βιβλίο του Δαρβίνου, θεωρήθηκε ριζοσπαστικό και πολεμήθηκε με σθένος από την Εκκλησία.

Αρθρογραφία | Γιουβέντους

Σε αυτό το βιβλίο (Η γένεση των ειδών με τη φυσική επιλογή) καταγράφεται η εξελικτική θεωρία, ο γνωστός «δαρβινισμός», σύμφωνα με τον οποίο τίποτα δεν είναι σταθερό κι αναλλοίωτο. Όλα τα είδη που υπάρχουν μέχρι και σήμερα είναι το αποτέλεσμα της ασταμάτητης μεταβολής, της εξέλιξης από μια ή ελάχιστες υποτυπώδεις αρχικές μορφές.

Τώρα θα πείτε, όσοι το διαβάζετε αυτό, τι δουλεία έχει ο Δαρβίνος σε μια αθλητική (και οπαδική) σελίδα. Είναι πολύ απλό. Η εικόνα της Γιουβέντους και στα 12 επίσημα ματς που έχει δώσει ως τώρα είναι από μέτρια ως κακή. Αν δε, αναλογιστεί κανείς τα χρήματα που δαπανήθηκαν το καλοκαίρι για το φετινό ρόστερ, σε αντιστοιχία είναι κάκιστη.

Μπορώ να δεχτώ ότι η ομάδα δεν μπορεί να παίξει σαν τη Μπάγερν, την Μπαρτσελόνα ή τη Ρεάλ Μαδρίτης (τρεις καλύτερες ομάδες του κόσμου) από τη μια μέρα στην άλλη, αλλά το να κερδίζουμε σχεδόν όλα τα ματς με διαφορά ενός γκολ, να χωλαίνουμε εναντίον ομάδων όπως η Ουντινέζε είναι απαράδεκτο.

Λογικό μεν η ομάδα να κάνει επαγγελματικές και κυνικές νίκες αλλά αυτές μπορούσε να τις κάνει και με τον Τζάτζα στην σύνθεση της ή τον Παντοΐν, δε χρειαζόταν τον Ιγκουαΐν ή τον Πιάνιτς, συνεπώς να σκάσει ένα σκασμό λεφτά. Εν ολίγοις αυτό που θέλω να πω είναι ότι από την αρχή της εξαετίας που οι μπιανκονέρι κυριαρχούν στην Ιταλία η ομάδα δεν έχει εξελιχθεί καθόλου.

Αυτό για το οποίο διερωτώμαι είναι, τι κάνει ο προπονητής για να αλλάξει αυτή η κατάσταση. Κύριε Αλέγκρι, έχεις θεωρητικά το καλύτερο ρόστερ που είχε η Γιουβέντους από το 2006 μέχρι σήμερα, τι έχεις κάνει για να το εκμεταλλευτείς αυτό; Δε λέω ότι η Μεγάλη Κυρία πρέπει να μοιράζει τεσσάρες και πεντάρες σε όλα τα ματς, αλλά όχι να κάνουμε δεήσεις στου θεούς για να βάλει η ομάδα παραπάνω από δύο γκολ!

Αλλά ας πούμε ότι η ομάδα έχει πρόβλημα στο τελείωμα των φάσεων (δεν), περιμένω τουλάχιστον σαν οπαδός και φίλαθλος να έχει καλύτερο ρυθμό στο γήπεδο, να είναι συμπαγής στο κέντρο, να μη δέχεται συχνά φάσεις, και το σημαντικό να δημιουργεί. Τι καλύτερο έχει η Γιουβέντους από πέρσι ή από πρόπερσι στο γήπεδο; Τίποτα.

Καμία πρόοδος δεν εχει επιτευχθεί! Εκτός και αν θέλουμε η ομάδα να βαδίσει στα πρότυπα των ομάδων του Μουρίνιο, να φέρει δηλαδή μόνο αποτελέσματα αλλά να κακοποιεί το ποδόσφαιρο από την άλλη. Το θέμα είναι όμως ότι αρχίζουμε να ζοριζόμαστε στο να φέρουμε και αποτελέσματα όπως έγινε προφανές και χθες.

Στο ματς με τη Μίλαν, η Γιουβέντους είχε μια άσκοπη κατοχή  και περιέφερε τη μπάλα από τη μια άκρη του γηπέδου στην άλλη μόνο για τη διατήρηση αυτής. Το περίεργο της υπόθεσης είναι ότι αν δει κανείς την ανάλυση του αγώνα, η Κυρία κυριάρχησε σχεδόν σε όλους τους τομείς (Δείτε στατιστικά εδώ).


Δηλαδή, θέλει προσπάθεια για να ξαναγίνει το χθεσινό. Το πιο δυσάρεστο όμως είναι η έλλειψη κινήτρου, ψυχής και θέλησης τελικά για να νικήσουν οι ποδοσφαιριστές μας. Σε αυτό ήταν καλύτεροι οι ροσονέρι και μάλλον ήταν αρκετό για να πάρουν τη νίκη χθες. Και το χθεσινό δώρο (όπως αυτό με την Ιντερ), προήλθε από τις αστοχίες του Αλέγκρι.

Χθες για παράδειγμα τελείωσε τον αγώνα ο Κεντίρα, ο οποίος ήταν ο χειρότερος του γηπέδου. Καμία χρησιμότητα, δε βοήθησε σε κανένα τομέα του αγώνα και ενώ βλέπει ο προπονητής ότι δεν μπορεί (!!!), επιμένει να τον κρατάει μέσα και το χειρότερο να τον ξεκινάει συνέχεια βασικό.

Κατανοώ να μην αγωνίζεται ο Μαρκίζιο, τον προστατεύει. Ο Στουράρο γιατί έχει παραγκωνιστεί χωρίς λόγο; Αν έπαιζε αυτός, θα είχε το ρόλο του κεντρικού κόφτη, με αποτέλεσμα να ελευθερωθεί ο Πιάνιτς και ο Ερνάνες. Χθες ο ένας προσπαθούσε να καλύψει τα κενά που άφηνε ο άλλος.

Η Γιουβέντους όχι μόνο δεν είναι ανταγωνιστική, αλλά κάνει ότι μπορεί για να αποτινάξει το χαρακτηρισμό του φαβορί από πάνω της. Ως αποτέλεσμα αυτού, οι υπερβολές του Τύπου αλλά και του φίλαθλου κόσμου για μια Μίλαν, η οποία έγινε φαβορί στο πρωτάθλημα επειδή μείωσε στους δύο βαθμούς τη διαφορά από τη Γιούβε.

Όλα αυτά βέβαια, μέχρι να χάσει στην επόμενη αγωνιστική από την Κροτόνε, όπου σε αυτή την περίπτωση θα μιλάμε για άλλη ομάδα. Δε λέω ότι δεν είναι σπουδαίο αυτό που κάνει η Μίλαν. Ίσα ίσα που στο restart που κάνει έχει θέσει τις σωστές βάσεις για να ξαναφτάσει στην κορυφή.

Το ακυρωθέν γκολ ασχολίαστο, δε θα δικαιολογήσω την κακή εικόνα της ομάδας επειδή δεν της μέτρησαν κανονικό γκολ. Κάποιος Μιλανέζος θα σου πει για το γκολ του Μουντάρι, το 2012, που δεν είχε μετρήσει. Ας είμαστε δίκαιοι τουλάχιστον σε αυτό.

Αυτό που με προβληματίζει, και κλείνω με αυτό, είναι ότι δεν έχει ιδρώσει το αυτί του Αλέγκρι καθόλου. Νομίζει και δηλώνει ο ίδιος ότι η Γιούβε ήταν μια χαρά χθες, δεν βλέπει προβλήματα. Ότι είναι μια χαρά γενικώς. Σκοπός αυτού του άρθρου, δεν είναι να γκρινιάξω αλλά να προβληματίσω και να συζητήσω και με άλλους Γιουβεντίνους τα ερωτήματα που έχουν προκύψει ως τώρα.

Τι καλύτερο βλέπουμε από τη Γιούβε φέτος στο πέρασμα των τελευταίων 6 χρόνων; Τι καινούριο βλέπουμε στην τρίτη χρονιά του Αλέγκρι στην ομάδα; Είναι αυτή η εικόνα που περιμένουμε από μια ομάδα που ξόδεψε 176 εκατομμύρια το καλοκαίρι; Πρέπει να θεωρούμαστε εκ των φαβορί του ChampionsLeague φέτος και αν ναι, πόσο απέχουμε από τις Ρεάλ, Μπάγερν και Μπαρτσελόνα;

Η ομάδα βλέπω ότι δε εξελίσσεται, ότι αντί να αναπτύξει τις ήδη αναπτυγμένες αρετές της στο γήπεδο κάνει ότι μπορεί για να τις συρρικνώσει. Δε με νοιάζει, αν παίρνει τίτλους (εντός της Ιταλίας), πλέον περιμένω να δω περισσότερα!

*είπε η Κατερίνα Γώγου, ηθοποιός και ποιήτρια (1940-1993)

5 σχόλια:

  1. Συμφωνω στα περισσότερα.... το πρόβλημα φέτος φάνηκε από την αρχή της σεζόν ότι είναι ή αποδυνάμωση του κέντρου.. όλοι περιμέναμε με την φυγή του πογκμπα να αντικατασταθεί με έναν ποιοτικό μέσο αλλά δεν ήρθε κανείς! τώρα παρακαλαμε όλοι οι γιουβεντινοι (είμαι σίγουρος) να επιστρέψει ο μαρκιζιο.Το θέμα είναι και το πιο περίεργο ότι πόσες ευκαιρίες πια θα πάρει ο ερνανες?ο κεντιρα είναι για λίγα πράγματα... ελπίζω με τα τωρινά δεδομένα να αλλάξουμε επιτέλους σύστημα και να παίξουμε με 4-2-3-1..!Μπουφον-Dani Alves-bonnuci-chielinni-sandro,sturaro(khedira)-marchisio-,cuadrado-pjanic-dybala,ighuain

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έχεις πιάσει πάνω κάτω αυτό που θέλω να πω. Εννοείται πως το κακό ξεκινάει από την μη κάλυψη του κενού που άφησε πίσω του ο Πογκμπά και αυτό είναι μια ευθύνη που επωμίζεται αποκλειστικά ο Μαρότα με τον Παράτιτσι. Από εκεί και πέρα θεωρώ ότι ο Ερνάνες είναι το μικρότερο πρόβλημα. Έχουμε φτάσει σε σημείο να τον θεωρούμε το σημαντικότερο χαφ της Γιούβε ελλείψει Μαρκίζιο. Εννοείται πως παρακαλάω να επιστρέψει ο Μαρκίζιο. Και εννοείται πως παρακαλάω να φάει όσο το δυνατόν πιο πολύ πάγκο ο Κεντίρα! Επιμένω στον Στουράρο γιατί δεν έχει δοκιμαστεί ουσιαστικά. Είναι Ιταλός, αρσενικός και τα φυσικά του προσόντα είναι αναμφισβήτητα και κατά τη γνώμη μου τον χρειάζεται η Γιούβε. Έχει αλλοιωθεί το DNA της ομάδας γιατί στηρίζεται η αποκλειστικά σε ξένους. Ελπίζω πως με μια καλή προσθήκη το Γενάρη και υγιείς του υπόλοιπους το κέντρου τα πράγματα θα φτιάξουν στην πορεία.

      Διαγραφή
  2. Έτσι ακριβώς αδελφέ. Από την πρόσληψη του πίστευα πως τακτικά είναι καλύτερος του Κοντε.Τον πρώτο χρόνο αυτό απέδειξε. Δεν εξελίσσεις όμως δεν μεταλλάσεις προς το καλύτερο προς το πιο θελκτικο αυτό που παρέλαβες όταν πατάς πάνω στο σχέδιο του προηγούμενου-που πότε δεν ενστερνιστηκες -και δεν μου προσφέρεις το καινούργιο τις δικές σου ιδέες ώστε στο τέλος την επιτυχία να την καρπωθεις εσύ .Όχι κΑλέγκρι οι περισσότεροι θα θεωρήσουμε πώς ο οποιοσδήποτε σοβαρός προπονητής θα πετυχαινε σχεδόν τα ίδια αποτελέσματα με σένα εάν υπήρχε στη θέση σου αυτα χρονια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τακτικά πιστεύω ακόμα ότι είναι καλύτερος από τον Κόντε. Το έχει δείξει σε δύσκολα ματς με χειρότερες ομάδες από τη Γιούβε. Ο Κόντε καλός, χρυσός αλλά υπερβολικά κολλημένος στο πλάνο του. Θα έλεγα όμως ότι ο Αλέγκρι είναι λίγο τεμπέλης ακριβώς γιατί τον βολεύει με το 3-5-2 του Κόντε να αγωνίζεται. Η δικαιολογία προφανώς είναι ότι αυτό ξέρουν οι ποδοσφαιριστές να παίζουν, μόνο που εκτός από άστοχη είναι και προσβλητικοί για αυτούς, διότι μιλάμε για επαγγελματίες. Πρέπει να μάθουν να παίζουν και αλλά. Αλλάζοντας κάποια στιγμή το σύστημα σε 4-3-1-2 φάνηκε πόσο καλύτερη ήταν η Γιούβε. Έπρεπε αυτό να είναι και η βάση πάνω στην οποία θα διαμόρφωνε νέα φιλοσοφία και τελικά θα εξέλισσε την ομάδα. Αυτό που κάνει αυτή τη στιγμή ο Αλέγκρι εγώ το λέω «επιστροφή στις ρίζες».

      Διαγραφή
  3. Επιστροφή στις ρίζες όχι τις δικές του όμως. Θα θελα να είμαι ρεπόρτερ σε μια συνέντευξη τύπου και να τον ρωτησω:Όταν χρησιμοποιησες 4-3-1-2 έπαιξες τελικοCL.Γιατι γυρίσατε μίστερ στο σύστημα του προκατόχου σας;

    ΑπάντησηΔιαγραφή