Ο Τζίτζι Μπουφόν ήταν αυτός που εκπροσώπησε τους ποδοσφαιριστές της Γιουβέντους στη συνέντευξη Τύπου για τον τελικό.
Τα κυριότερα από όσα είπε ο αρχηγός των μπιανκονέρι.
Για το πώς ήταν η φετινή σεζόν για τον ίδιο: «Σίγουρα περίπλοκη συναισθηματικά, δεν υπάρχει λόγος να το αρνηθώ. Μια σεζόν που άρχισε με μια απογοήτευση τον Νοέμβριο (αποκλεισμός από Μουντιάλ) που θα είχε σκοτώσει τους πάντες. Γι' αυτό ακόμη και πρόσφατα, έπειτα από κάποια προβληματάκια που είχαμε με τη βαθμολογία στη Γιούβε, κάθε πρωί ξυπνούσα, κοιταζόμουν στον καθρέφτη και έλεγα: Ή είσαι ο πιο δυνατός άνθρωπος του κόσμου ή είσαι το πιο χυδαίο και αηδιαστικό άτομο στον κόσμο, γιατί το να καταφέρνεις να στέκεσαι στα πόδια σου με δύναμη κάθε πρωί έπειτα από όσα έγιναν φέτος, δεν είναι για όλους. Δεν έχω απαντήσει ακόμη, όμως, στο αν είμαι ο πιο δυνατός ή ο πιο χυδαίος, θα δούμε».
Για το αν φοβήθηκε ότι θα ολοκληρώσει τη σεζόν χωρίς κάποια κούπα: «Σίγουρα, γιατί κανείς δε σου χαρίζει τίποτα και δεν είναι τίποτα απλό, ειδικά φέτος. Επειτα από αυτό που έγινε με την εθνική σκεφτόσουν ότι μπορεί να πάνε γενικά στραβά όλα, άρα οι... κεραίες ήταν πάντα ανοιχτές. Αν σκεφτούμε, από εκεί και πέρα, αυτό που έγινε τις τελευταίες δύο αγωνιστικές στο πρωτάθλημα, όλοι είναι σίγουροι για το πρωτάθλημα. Προκαλώ οποιονδήποτε, όμως, να πει ότι ήταν σίγουρος μέχρι και το 87ο λεπτό του αγώνα με την Ιντερ».
Για το ποια ήταν η δύναμη της Γιουβέντους φέτος: «Αυτή που είναι πάντα, όταν νομίζεις ότι η Γιουβέντους έχει καταρρεύσει, καταφέρνει πάντα να σταθεί στα πόδια της για ένα ματς, ένα αποτέλεσμα, μια σεζόν που αποδεικνύει ότι αυτή η ομάδα έχει πραγματικά επτά ζωές. Η Γιουβέντους δεν έχασε, επομένως, το βασικό χαρακτηριστικό της όλα αυτά τα επτά χρόνια».
Για το μέλλον του: «Δε χρειάζεται να προσθέσω τώρα κάτι, θα τα πούμε σε λίγες μέρες, μετά τη συνάντηση μου με τον πρόεδρο Ανιέλι».
Για το πώς περιμένει τον τελικό και αν η Γιούβε είναι το φαβορί: «Κοιτάξτε, για την ιστορία των δύο ομάδων, για το πώς έμαθα εγώ τη Μίλαν, από τον τελικό του 2003 στο Μάντσεστερ, δεν ξεκινάς ποτέ ως φαβορί. Τώρα είμαστε στο 2018 και νομίζω πως στη διάρκεια της καριέρας μου έχω παίξει τέσσερις τελικούς με τη Μίλαν, στους δύο νικήσαμε και στους δύο χάσαμε. Τελικοί με παρατάσεις και πέναλτι, πράγμα που σημαίνει ότι με τη Μίλαν οι τελικοί δύσκολα τελειώνουν στο 90' γιατί υπάρχει πάντα ισορροπία. Σε ένα ματς παίζουν ρόλο τα πάντα, δεν παίζει ρόλο αποκλειστικά η δύναμη της κάθε ομάδας. Φαντάζομαι ότι έτσι θα είναι και αύριο».
Για το γεγονός ότι αυτή τη φορά θα αγωνιστεί αυτός στον τελικό και όχι ο αναπληρωματικός: «Πρέπει να πω ότι όντως έχει περάσει πολύς καιρός, η τελευταία φορά που έπαιξα σε τελικό κυπέλλου πρέπει να ήταν το 1999, μιλάμε για πριν 20 χρόνια. Είναι πολύ όμορφο όμως το γεγονός ότι έχω πάλι την ευκαιρία να παίξω σε τελικό του κυπέλλου. Από εκεί και πέρα, νομίζω πως τα τελευταία 6-7 χρόνια έχει αλλάξει το ποδόσφαιρο, δεν είναι πλέον βασικός και αναπληρωματικός. Στις μεγάλες ομάδες ο δεύτερος τερματοφύλακας κάνει πλέον κάθε χρόνο 15-20 συμμετοχές, λογικό γιατί δεν είναι δεύτεροι τερματοφύλακες, είναι σπουδαίοι τερματοφύλακες που συνεργάζονται με τον βασικό, ο οποίος θέλω να πιστεύω ότι είναι επίσης σπουδαίος».
Για το αν θα είναι στην εθνική ομάδα σε 15 μέρες: «Δεν είναι η κατάλληλη στιγμή να μιλήσουμε για αυτό. Βέβαια, ξέρετε, υπήρξε αυτή η πολεμική για την κλήση μου τον Μάρτιο και εγώ λειτουργώ πάντα με υπερηφάνεια και αξιοπρέπεια. Ετσι λειτουργώ πάντα και έχω κάνει λάθη, αλλά τα αναγνωρίζω πάντα και φεύγω με το κεφάλι ψηλά. Είναι μια σκέψη, θα το σκεφτώ και θα δούμε».
Τα κυριότερα από όσα είπε ο αρχηγός των μπιανκονέρι.
Για το πώς ήταν η φετινή σεζόν για τον ίδιο: «Σίγουρα περίπλοκη συναισθηματικά, δεν υπάρχει λόγος να το αρνηθώ. Μια σεζόν που άρχισε με μια απογοήτευση τον Νοέμβριο (αποκλεισμός από Μουντιάλ) που θα είχε σκοτώσει τους πάντες. Γι' αυτό ακόμη και πρόσφατα, έπειτα από κάποια προβληματάκια που είχαμε με τη βαθμολογία στη Γιούβε, κάθε πρωί ξυπνούσα, κοιταζόμουν στον καθρέφτη και έλεγα: Ή είσαι ο πιο δυνατός άνθρωπος του κόσμου ή είσαι το πιο χυδαίο και αηδιαστικό άτομο στον κόσμο, γιατί το να καταφέρνεις να στέκεσαι στα πόδια σου με δύναμη κάθε πρωί έπειτα από όσα έγιναν φέτος, δεν είναι για όλους. Δεν έχω απαντήσει ακόμη, όμως, στο αν είμαι ο πιο δυνατός ή ο πιο χυδαίος, θα δούμε».
Για το αν φοβήθηκε ότι θα ολοκληρώσει τη σεζόν χωρίς κάποια κούπα: «Σίγουρα, γιατί κανείς δε σου χαρίζει τίποτα και δεν είναι τίποτα απλό, ειδικά φέτος. Επειτα από αυτό που έγινε με την εθνική σκεφτόσουν ότι μπορεί να πάνε γενικά στραβά όλα, άρα οι... κεραίες ήταν πάντα ανοιχτές. Αν σκεφτούμε, από εκεί και πέρα, αυτό που έγινε τις τελευταίες δύο αγωνιστικές στο πρωτάθλημα, όλοι είναι σίγουροι για το πρωτάθλημα. Προκαλώ οποιονδήποτε, όμως, να πει ότι ήταν σίγουρος μέχρι και το 87ο λεπτό του αγώνα με την Ιντερ».
Για το ποια ήταν η δύναμη της Γιουβέντους φέτος: «Αυτή που είναι πάντα, όταν νομίζεις ότι η Γιουβέντους έχει καταρρεύσει, καταφέρνει πάντα να σταθεί στα πόδια της για ένα ματς, ένα αποτέλεσμα, μια σεζόν που αποδεικνύει ότι αυτή η ομάδα έχει πραγματικά επτά ζωές. Η Γιουβέντους δεν έχασε, επομένως, το βασικό χαρακτηριστικό της όλα αυτά τα επτά χρόνια».
Για το μέλλον του: «Δε χρειάζεται να προσθέσω τώρα κάτι, θα τα πούμε σε λίγες μέρες, μετά τη συνάντηση μου με τον πρόεδρο Ανιέλι».
Για το πώς περιμένει τον τελικό και αν η Γιούβε είναι το φαβορί: «Κοιτάξτε, για την ιστορία των δύο ομάδων, για το πώς έμαθα εγώ τη Μίλαν, από τον τελικό του 2003 στο Μάντσεστερ, δεν ξεκινάς ποτέ ως φαβορί. Τώρα είμαστε στο 2018 και νομίζω πως στη διάρκεια της καριέρας μου έχω παίξει τέσσερις τελικούς με τη Μίλαν, στους δύο νικήσαμε και στους δύο χάσαμε. Τελικοί με παρατάσεις και πέναλτι, πράγμα που σημαίνει ότι με τη Μίλαν οι τελικοί δύσκολα τελειώνουν στο 90' γιατί υπάρχει πάντα ισορροπία. Σε ένα ματς παίζουν ρόλο τα πάντα, δεν παίζει ρόλο αποκλειστικά η δύναμη της κάθε ομάδας. Φαντάζομαι ότι έτσι θα είναι και αύριο».
Για το γεγονός ότι αυτή τη φορά θα αγωνιστεί αυτός στον τελικό και όχι ο αναπληρωματικός: «Πρέπει να πω ότι όντως έχει περάσει πολύς καιρός, η τελευταία φορά που έπαιξα σε τελικό κυπέλλου πρέπει να ήταν το 1999, μιλάμε για πριν 20 χρόνια. Είναι πολύ όμορφο όμως το γεγονός ότι έχω πάλι την ευκαιρία να παίξω σε τελικό του κυπέλλου. Από εκεί και πέρα, νομίζω πως τα τελευταία 6-7 χρόνια έχει αλλάξει το ποδόσφαιρο, δεν είναι πλέον βασικός και αναπληρωματικός. Στις μεγάλες ομάδες ο δεύτερος τερματοφύλακας κάνει πλέον κάθε χρόνο 15-20 συμμετοχές, λογικό γιατί δεν είναι δεύτεροι τερματοφύλακες, είναι σπουδαίοι τερματοφύλακες που συνεργάζονται με τον βασικό, ο οποίος θέλω να πιστεύω ότι είναι επίσης σπουδαίος».
Για το αν θα είναι στην εθνική ομάδα σε 15 μέρες: «Δεν είναι η κατάλληλη στιγμή να μιλήσουμε για αυτό. Βέβαια, ξέρετε, υπήρξε αυτή η πολεμική για την κλήση μου τον Μάρτιο και εγώ λειτουργώ πάντα με υπερηφάνεια και αξιοπρέπεια. Ετσι λειτουργώ πάντα και έχω κάνει λάθη, αλλά τα αναγνωρίζω πάντα και φεύγω με το κεφάλι ψηλά. Είναι μια σκέψη, θα το σκεφτώ και θα δούμε».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου