Αναζητείται ο καλός Βιντάλ

Η αλλαγή συστήματος επιτρέπει στον Μασιμιλιάνο Αλέγκρι να χρησιμοποιεί όλη τη δύναμη του κέντρου της Γιουβέντους αλλά αργά ή γρήγορα θα τεθεί θέμα Βιντάλ.

Γράφει αποκλειστικά για τη Famiglia Bianconera ο blogger Don Luciano

Η αλλαγή από το 3--5-2 στο 4-3-1-2, που γίνεται και 4-3-2-1, έγινε δεκτή με ενθουσιασμό στο Τορίνο. Οχι μόνο επειδή η Γιουβέντους αλλάζει τακτική μετά από δύο χρόνια αλλά και επειδή ο Αλέγκρι βρήκε τον τρόπο για να εκμεταλλευτεί στο έπακρο τη δύναμη της ομάδας, που είναι οι μέσοι της.

Δεν κυκλοφορεί σε πολλές ομάδες, άλλωστε, τετράδα όπως αυτή των Πίρλο-Πογκμπά-Βιντάλ-Μαρκίζιο. Οι μπιανκονέρι μπορούν πλέον να γίνουν πιο απρόβλεπτοι για τους αντιπάλους, αφού το 3-5-2 το είχαν μάθει σχεδόν όλοι οι αντίπαλοι μετά από δύο χρόνια συνεχούς χρήσης, αλλά στο Τορίνο προβληματίζονται για τον Χιλιανό.

Η απόφαση της διοίκησης να απορρίψει κάθε πρόταση το καλοκαίρι, κρίθηκε από όλους ως σωστή. Οποιος θυμάται, άλλωστε, πώς ήταν το κλίμα τότε, μετά την αποχώρηση του Αντόνιο Κόντε και την πρόσληψη του Μασιμιλιάνο Αλέγκρι, μπορεί να καταλάβει τι θα γινόταν αν έφευγε και ο Re Arturo.

Κάποιους μήνες μετά, όμως, ο Χιλιανός αναζητείται... Οι εμφανίσεις του Βιντάλ δεν έχουν καμία σχέση με αυτές της προηγούμενης τριετίας και την ίδια ώρα παραμένουν σταθερά οι ψίθυροι για τον πόνο στο γόνατο ή για την εξωγηπεδική ζωή του.

Η Γιουβέντους, βέβαια, δεν πρόκειται ποτέ να πει επισήμως ότι κάτι τρέχει με το γόνατο αν όντως υπάρχει θέμα, γιατί κάτι τέτοιο θα την αποδυνάμωνε σε περίπτωση που καθίσει στο τραπέζι, το προσεχές καλοκαίρι, για να συζητήσει την πώληση του.

Το ίδιο, όμως, την αποδυναμώνουν τα ρεπορτάζ για τους τσακωμούς σε νυχτερινά κλαμπ στο Τορίνο. Πάνω από όλα όμως, ό,τι κι από τα δύο αν ισχύει, η Γιουβέντους αποδυναμώνεται αγωνιστικά όσο ο Βιντάλ δεν βρίσκει τον καλό του εαυτό. Ο Αλέγκρι τον στηρίζει, το λέει συνεχώς και τον περιμένει. Για πόσο όμως;