22 Ιουλ 2015

Παρακαλώ… «Μην αγγίζετε»

Στην Ελλάδα των capital controls και στην Ευρώπη της εφαρμοσμένης λιτότητας, οι ποδοσφαιρικοί σύλλογοι θα πρέπει να δουν ξανά τη λογική της εμπορευματοποίησης. Και μέσα σε αυτούς, δεν εξαιρείται η αγαπημένη μας Γιούβε.

Γράφει αποκλειστικά για τη Famiglia Bianconera ο blogger Drugho

Οι νέες φανέλες της ομάδας, με την υπογραφή της Adidas πλέον παρουσιάστηκαν πριν λίγες ημέρες. Σε κάποιους αρέσουν, σε κάποιους άλλους όχι. Πολλοί είναι και οι συλλέκτες των εμφανίσεων. Πωρωμένοι οπαδοί που έχουν δημιουργήσει ή δημιουργούν την δική τους γκαρνταρόμπα με την τιμημένη ασπρόμαυρη φανέλα.

Εμείς, εδώ στην Ελλάδα, παρακολουθούμε και κάποιοι καταφέρνουμε και ακολουθούμε την ομάδα ανιδιοτελώς. Απλά γιατί την αγαπάμε. Μεταξύ μας θα υπάρχουν και μπιανκονέρι συλλέκτες. Συλλέκτες κάθε είδους. Από φανέλες μέχρι pins, από κασκόλ μέχρι προγράμματα αγώνων.

Πόσο εύκολο είναι σήμερα ένας από εμάς, ένας Έλληνας, να αγοράσει τη νέα εμφάνιση της πρωταθλήτριας και κυπελλούχου Ιταλίας; Εξαιρετικά δύσκολο. Η νέα φανέλα κοστίζει 80 ευρώ! Ξεπερνάει δηλαδή τα δύο μεροκάματα και αγγίζει τα τρία. Θα δουλέψεις δυο-τρεις μέρες για να πάρεις μια φανέλα της ομάδας σου, η οποία θα μείνει ξεχασμένη σε μια ντουλάπα;

Και αν πει κάποιος πως η αγορά της Γιουβέντους δεν είναι η ελληνική αλλά κυρίως η ιταλική και αυτή της Ασίας, το επιχείρημα δεν ευσταθεί. Η Ιταλία έχει ένα χρέος τεράστιο σχετικά με εμάς. Οι μισθοί μπορεί να είναι καλύτεροι αλλά όχι… διαστημικοί. Έχω ταξιδέψει στο Τορίνο κάποιες φορές την τελευταία δεκαετία. Σας πληροφορώ πως πριν 7-8 χρόνια δεν έβλεπες άστεγο στους δρόμους του ιταλικού Βορρά. Πλέον βλέπεις. Τα πράγματα έχουν αλλάξει.

Και οι τιμές αλλάζουν. Προς τα πάνω όμως. Προφανώς η Γιουβέντους των πολλών εξόδων αλλά και πολλών εσόδων δεν ενδιαφέρεται για αυτούς που δεν έχουν και στοχεύει σε αυτούς που έχουν. Ογδόντα ευρώ για μία φανέλα θεωρώ πως είναι πάρα πολλά.

Βέβαια, το σήμα του σκουντέντο, το σήμα του κυπέλλου Ιταλίας και τα τρία αστέρια είναι ο μαγνήτης, μαζί με το σήμα και τα χρώματά μας. Είναι ωραία να την κοιτάς και να βλέπεις την Ιστορία της ομάδας σου, αλλά δεν μπορείς να την αγοράσεις. Κάτι σαν το «Μην αγγίζετε» στα μουσεία. Κρίμα…

2 σχόλια:

  1. Εχεις απολυτα δικαιο Drugho , δυο ομως ειναι οι επιπλεον παραμετροι που θα μπορουσαμε να παρατηρησουμε... Η πρωτη οτι στην Ιταλια το ποδοσφαιρο δεν απυθυνεται σε τριτοκοσμικους περιθοροιοποιημενους τυπους, αλλα σε ολοκληρη την κοινωνια... Και δευτερον οτι η Γιουβε πλεον σα μεγαλο brand name ( οπως και συ το αναφερεις) εχει μια οικονομικη πολιτικη που απυθυνεται σε ολο τον πλανητη και ετσι διαμορφωνει τις τιμες...
    Κατα τα αλλα με τα δεδομενα δυστυχως της χωρας μας ακομα και μια φανελα των 80 ευρω εχει γινει δυσκολη υποθεση.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αυτό που γράφεις είναι πολύ σωστό: Στην Ιταλία το ποδόσφαιρο δεν απευθύνεται σε τριτοκοσμικούς περιθωριοποιημένους τύπους, αλλά σε ολόκληρη την κοινωνία...

    Όσο για εμάς εδώ, η τιμή είναι απλά... απλησίαστη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή