Φοβούνται αυτοί που θέλουν να πάρουν το πρωτάθλημα από την Γιούβε

Το ματς στην Ρώμη ήταν από αυτά που δεν θα άλλαζε απολύτως τίποτα αν έμπαινε η κεφαλιά του Μπονούτσι στις καθυστερήσεις γιατί ό,τι συμπέρασμα ήταν να βγει, βγήκε.

Γράφει αποκλειστικά για τη Famiglia Bianconera ο blogger Don Luciano

Αυτά τα συμπεράσματα βέβαια δεν αφορούν το πώς θα εξελιχθεί η σεζόν. Δεν χρειάζεται να είσαι επιστήμονας παρά μόνο στοιχειωδώς σοβαρός για να καταλάβεις ότι κανένα πρωτάθλημα δεν κρίθηκε από μήνα Αύγουστο. Θα κριθεί, βέβαια, αν τον... μήνα Αύγουστο τον δούμε και τον Σεπτέμβριο, τον Οκτώβριο, τον Νοέμβριο κλπ.

Για να μην τον δούμε, θα πρέπει η Γιουβέντους να αρχίσει από τα βασικά. Και το βασικό είναι ότι δεν μπορεί να πάει να παίξει ένα ματς στη Ρώμη και να μην κερδίζει έστω ένας παίκτης της έστω μια κόντρα σε ολόκληρο το ματς.

Αυτό δεν το βλέπουμε ούτε σε ματς με την Σασουόλο και την Εμπολι, είναι δυνατόν να το βλέπουμε στο Ολίμπικο; Κι όμως το είδαμε. Για να μην το ξαναδούμε, θα πρέπει να σταματήσει η ίδια η Γιουβέντους να περνάει την γραμμή της μεταβατικής σεζόν, ασχέτως αν ισχύει ή όχι.

Μεταβατική μπορεί να γίνει η σεζόν στη διάρκεια της, αν το πράγμα στραβώσει σε ό,τι αφορά τον τίτλο. Πράγμα που δεν το πιστεύω αλλά λέμε τώρα. Το να το βγάζει η ίδια η Γιούβε από την αρχή, δίνοντας έτσι στο μυαλό όσων ήρθαν φέτος μια δικαιολογία, είναι λάθος σε όλα τα επίπεδα και αν το συνεχίσει, θα το πληρώσει.

«Χρειάζεται μεγαλύτερη υπευθυνότητα από όλους. Μετά από δύο αγώνες, το να έχουμε μηδέν βαθμούς είναι κάτι που δεν ταιριάζει στην ιστορία μας. Πρέπει να καταλάβουμε ότι οφείλουμε να μπαίνουμε στο γήπεδο πάντα για να νικήσουμε ή όταν ο αντίπαλος είναι καλύτερος, όπως σήμερα, να παλεύουμε περισσότερο».

Αυτά τα είπε ο Μπουφόν μετά το ματς. Ο αρχηγός το έχει πιάσει το νόημα. Αν το καταλάβουν και οι υπόλοιποι θα είναι καλά τα πράγματα. Προς το παρόν η Γιουβέντους που βλέπουμε σίγουρα δεν είναι η καλύτερη ομάδα αλλά αυτό δεν είναι καταδικαστικό. Οχι ώρα τουλάχιστον.

Το άλλο συμπέρασμα που προέκυψε από το ματς στη Ρώμη είναι ότι αυτοί που θέλουν να της πάρουν το πρωτάθλημα, φοβούνται. Η αντίδραση των Ρωμαίων μετά το 2-0 στο 79' και το γεγονός ότι ένα δικό τους παιχνίδι το πήραν επειδή ο Σέζνι έκανε την επέμβαση της ζωής του στο 92', έχοντας και παίκτη παραπάνω, δείχνει γιατί τα πράγματα είναι όντως υπό έλεγχο.

Δεν θα έκανε επομένως καμία διαφορά το αν η μπάλα στην κεφαλιά του Μπονούτσι πήγαινε πέντε εκατοστά πιο αριστερά για να μπει γκολ. Τον φόβο τον έδειξαν και αυτό αρκεί.

Και μιας και από σήμερα το βράδυ θα σταματήσουν να μας ζαλίζουν με σενάρια για το ποιος θα έρθει και ποιος όχι, θέλω απλά να δηλώσω εντυπωσιασμένος από το πώς ο Μαρότα κατάφερε μια μεταγραφική περίοδο που την άρχισε από τον Μάιο και την πήγαινε μια χαρά μέχρι τον Ιούλιο, να την κάνει να φαίνεται τόσο... ό,τι να 'ναι τώρα στο φινάλε. Πραγματικό κατόρθωμα...