Η μαχητική ισοπαλία δεν πρέπει να καλύψει τα λάθη και τις ελλείψεις της ευρωπαϊκής Γιουβέντους

Είναι μεγάλη υπόθεση να κάνεις το 0-2, 2-2 και αν ο Κουαδράδο δεν σούταρε ψηλά σε ψηλό τερματοφύλακα και επέλεγε ένα συρτό σουτ, ίσως, να είχε γίνει το 3-2 και η ολική ανατροπή. Μπράβο στην ομάδα γι’ αυτό αλλά… Αλλά δεν ήταν λίγα τα προβλήματα που φάνηκαν από την πρώτη αναμέτρηση των «16» του Champions League.

Αρθρογραφία | Γιουβέντους

Σε επίπεδο τακτικής, ο Μασιμιλιάνο Αλέγκρι έχασε κατά κράτος από τον Γκουαρντιόλα. Τη στιγμή που οι Γερμανοί δεν μας άφηναν να αλλάξουμε δεύτερη μπαλιά, η Γιούβε οπισθοχωρούσε, έπαιζε πίσω από την μπάλα και απλά περίμενε τις οργανωμένες επιθέσεις της Μπάγερν.

Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί έπρεπε να δείχνουμε για τουλάχιστον μία ώρα και κάτι ανύπαρκτοι μέσα στο γήπεδο. Μέσα στην έδρα μας. Και όταν αποφασίσαμε να βγούμε μπροστά για να σώσουμε ό,τι σώζεται, φάνηκε πως μπορούσαμε να δημιουργήσουμε φάσεις και να κάνουμε γκολ.

Η Γιουβέντους φοβήθηκε παραπάνω από ό,τι έπρεπε τη Μπάγερν. Το τόνισε και ο Ντιμπάλα αυτό. «Όταν απελευθερωθήκαμε, μας έφυγε ο φόβος», είπε. Γιατί όμως φοβήθηκαν οι παίκτες της Γιούβε; Μάλλον γιατί από κάποιες θέσεις κλειδιά της ενδεκάδας απουσιάζουν δυο-τρεις έμπειροι αστέρες. Ήταν εμφανέστατο πως δεν υπήρχε ο παίκτης που θα κρατήσει την μπάλα, θα ηρεμήσει το παιχνίδι και θα βγάλει την ομάδα οργανωμένα μπροστά. Δεν υπήρχε ο παίκτης που θα παρασύρει και τους υπόλοιπους.

Αυτόν τον ρόλο δεν μπορούσε να τον παίξει ούτε ο Μαρκίσιο, ούτε ο Κεντίρα, ούτε ο Κουαδράδο, ούτε ο Πογκμπά. Από τον Γάλλο περίμενα για ένα ακόμη σημαντικό ματς περισσότερα. Ταλέντο, μπαλαδόρος αλλά άπειρος. Έχει διάθεση αλλά δεν μπορεί να κουβαλήσει έναν ρόλο που δεν τον έχει κερδίσει μέσα στο γήπεδο.

Έχει πολύ δουλειά μπροστά του και μου φαίνεται πως όταν μάθει κάποια βασικά που του λείπουν, γιατί θα τα μάθει κάποια στιγμή, θα φύγει. Και θα πάει πανέτοιμος στην επόμενη ομάδα του.

Το σχέδιο του προπονητή, όπως φάνηκε, ήταν να αφήσει τους Βαυαρούς να κάνουν επιθέσεις αλλά να μη δεχτούμε αιφνιδιασμό ή κόντρα επίθεση. Το δεύτερο δεν έγινε παρά μία φορά, αλλά οι Γερμανοί αλώνιζαν μέσα στο γήπεδο. Δώσαμε χώρο σε παίκτες που ξέρουν μπάλα και έχουν καλή τεχνική. Ε, θα έκαναν και γκολ.

Η κατοχή της μπάλας ήταν δραματικά υπέρ τους και όταν μιλάμε για ένα ματς επιπέδου Γιούβε-Μπάγερν, είναι ανεπίτρεπτο ο φιλοξενούμενος να έχει τα ηνία του αγώνα. Ο Γκουαρντιόλα έχει αφήσει το στίγμα του στην Μπάγερν. Οι πολλές πάσες για να βρεθούν χώροι και το ασφυκτικό πρέσινγκ είναι το στυλ που πέρασε στους Γερμανούς. Και δεν είχαμε απάντηση σε αυτό.

Όλα αυτά γίνονταν, βέβαια, επειδή το κέντρο μπορούσε μόνο να αμυνθεί και όχι να αναπτυχθεί. Για μεγάλο χρονικό διάστημα, η ομάδα δεν μπορούσε να περάσει με ηρεμία τη μεσαία γραμμή. Αποτέλεσμα να έχουμε τον ρόλο του κομπάρσου. Η Μπάγερν μοίραζε την τράπουλα, η Μπάγερν έκανε παιχνίδι.

Κατανοώ πως ο Αλέγκρι προτίμησε να παραμείνει μέσα στο ματς η ομάδα και να παίξει την πρόκριση στο Μόναχο από το να ανοιχτεί, να ρισκάρει, και να αποκλειστεί από το πρώτο ματς. Και είναι αλήθεια πως είμαστε ακόμη μέσα στην πρόκριση. Δύσκολα τα πράγματα βέβαια, αλλά όχι ακατόρθωτα.

Στη Γερμανία, το παιχνίδι που θα κάνει η Γιουβέντους θα είναι ακριβώς το ίδιο ακόμη και τώρα που πρέπει να σκοράρει για να προκριθεί. Θα τους περιμένουμε και θα παίξουμε στην κόντρα ελπίζοντας πως θα μας βγουν κάποιες από τις φάσεις που θα δημιουργήσουμε.

Απλά τώρα, μετά την τροπή που είχε η αναμέτρηση της Τρίτης, ξέρουν οι ποδοσφαιριστές πως δεν είναι άτρωτη η Μπάγερν. Αν το είχαν πιστέψει από την αρχή, ίσως να είχαμε διαφορετικό αποτέλεσμα στο Juventus Stadium. Μαθαίνουν και ωριμάζουν κάποιοι στη Γιούβε. Όπως μαθαίνει και ωριμάζει και ο Αλέγκρι.