23 Μαΐ 2016

Μια διαφορετική άποψη για τον παθιασμένο εργάτη Μάριο Μάντζουκιτς

Τον Μάριο Μάντζουκιτς τον πάω με χίλια. Θεωρώ πως ταιριάζει στο DNA της Γιούβε και λατρεύω το πάθος που βγάζει στους αγώνες.

Αρθρογραφία | Γιουβέντους

Κάποιες φορές μαρκάρει λες και είναι αμυντικό χαφ ή γυρίζει στην άμυνα σα να είναι στόπερ. Τρώει και δίνει πολύ ξύλο κατά τη διάρκεια ενός δυνατού ματς και κρατάει ποδοσφαιριστές των αντιπάλων πίσω και πάνω του.

Κάνει καλή και σημαντική δουλειά. Γι' αυτό και ο Αλέγκρι τον εμπιστεύτηκε στη χρονιά που ολοκληρώθηκε. Λογικά το ίδιο πάθος θα βγάζει και στις προπονήσεις, δείχνοντας που γουστάρει την ομάδα.

Όλα καλά και κάποια από αυτά πωρωτικά.

Δε σκοράρει όσο θα έπρεπε όμως! Γιατί είναι επιθετικός και όχι ένας άνθρωπος για όλες τις δουλειές.

Σε 27 αγώνες στη Serie A έχει βρει δίχτυα 10 φορές. Σε 5 αγώνες του Champions League έχει πανηγυρίσει δύο φορές. Μία φορά, στο ντεμπούτο του με τη φανέλα της ομάδας, πέτυχε γκολ στο Σούπερ Καπ και καμία σε τρεις αγώνες Κυπέλλου. Σύνολο 13 γκολ σε συνολικά 36 ματς.

Δεν είναι ο επιθετικός που θα σου κάνει τη μισή ευκαιρία γκολ. Τουλάχιστον από την πρώτη του χρονιά στην ομάδα. Θέλω τον Κροάτη στην ομάδα μου γιατί πιστεύω πως της ταιριάζει μια χαρά. Θέλω όμως ένα Μάντζουκιτς να σκοράρει περισσότερο.

Και θέλω πιο πολλά γκολ γιατί η Γιούβε δημιουργεί ευκαιρίες και κάνει παιχνίδι. Αν δεν σκοράρει, με όλο τον σεβασμό στον Μάριο που τον γουστάρω με χίλια, για πρώτο βιολί θα ήθελα κάτι καλύτερο για πρώτη επιλογή δίπλα στον Ντιμπάλα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου