Ο αλενατόρε το είπε ξεκάθαρα σε μια από τις συνεντεύξεις Τύπου των τελευταίων δύο εβδομάδων ότι κατά τη διάρκεια της σεζόν η Γιούβε θα αλλάξει σύστημα. Το «πότε», βέβαια, θα το αποφασίσει αυτός όταν κρίνει ότι η ομάδα είναι έτοιμη αλλά θεωρείται εξαιρετικά δύσκολο -αλλά όχι απίθανο- να γίνει αυτό την Κυριακή.
Λογικά οι μπιανκονέρι θα πάνε με το 3-5-2 και σε αυτό το ματς αλλά μετά την επανένραξη του πρωταθλήματος όλα είναι πιθανά. Εμείς, χωρίς να είμαστε καθημερινά στο Βινόβο για να βλέπουμε τις προπονήσεις, μόνο υποθέσεις μπορούμε να κάνουμε, με βάση και τα όσα γράφουν ή λένε Ιταλοί δημοσιογράφοι. Και με βάση τα όσα λένε ή γράφουν, οι επιλογές βασικά μοιάζουν να είναι τρεις...
Το 4-3-1-2
Το συγκεκριμένο σύστημα είναι το αγαπημένο του Αλέγκρι. Αυτό έπαιζαν σχεδόν πάντα οι ομάδες του και αυτό ήταν που ήθελε να εφαρμόσει από την πρώτη στιγμή στη Γιουβέντους. Αποδεικνύοντας, πάντως, ότι δεν έχει κολλήματα, ο Μαξ δεν πέταξε τίποτα από τη δουλειά του Αντόνιο Κόντε και η απόδειξη είναι ότι εμπιστεύεται ακόμη το 3-5-2.
Οπως και να έχει, η προοπτική του 4-3-1-2 υπάρχει για τους μπιανκονέρι, οι οποίοι αγωνίστηκαν με αυτό για ένα διάστημα στο καλοκαιρινό φιλικό με την Εσπανιόλ. Το επιθετικό δίδυμο ήταν αυτό των Ιγκουαΐν-Μάντζουκιτς και πίσω τους, σε ελεύθερο ρόλο, ήταν ο Ντιμπάλα.
Μία επιλογή, επομένως, είναι ο Αλέγκρι να πάει σε αυτό το σύστημα και να είναι ακριβώς αυτή η παράταξη σε ό,τι αφορά τους τρεις μπροστά. Αλλη επιλογή είναι να χρησιμοποιηθεί ο Πιάνιτς σαν 10άρι και μπροστά του να είναι οι Ντιμπάλα-Ιγκουαΐν ενώ υπάρχει και η προοπτική της χρησιμοποίησης του Πιάτσα σαν ελεύθερος πίσω από το επιθετικό δίδυμο.
Το 4-3-3
Ενα από τα προβλήματα της Γιουβέντους τα προηγούμενα χρόνια, ήταν ότι δεν είχε εξτρέμ στο ρόστερ της. Με τον Κόντε να επιμένει στο 3-5-2, τέτοιοι παίκτες δεν χρειάζονταν. Με τον Αλέγκρι χρειάζονται και πέρυσι υπήρχε ο Κουαδράδο, όπως θα υπήρχε και ο Κομάν αν δεν πήγαινε στην Μπάγερν. Οπως και να έχει, αποκτήθηκε εξτρέμ φέτος (Πιάτσα) και στο Τορίνο τον πιστεύουν πολύ για το μέλλον.
Αν, λοιπόν, ο Αλέγκρι αποφασίσει να πάει στο 4-3-3, έχει τους δύο εξτρέμ που χρειάζονται: Αριστερά ο Πιάτσα και δεξιά ο Κουαδράδο. Το θέμα είναι ότι σε μια τέτοια περίπτωση θα πρέπει να μείνει εκτός 11άδας ένας εκ των Ιγκουαΐν ή Ντιμπάλα και μπορεί να καταλάβει ο καθένας τι θα γίνει με τους δημοσιογράφους και τους οπαδούς σε μια τέτοια περίπτωση.
Θα μπορούσε, βέβαια, ο Αλέγκρι να αφήσει στον πάγκο τον -ανέτοιμο ακόμη- Πιάτσα και να βάλει σαν αριστερό εξτρέμ τον Ντιμπάλα, με τον Ιγκουαΐν ή τον Μάντζουκιτς στην κορυφή. Σε θεωρητική βάση, η τριάδα Ντιμπάλα-Ιγκουαΐν-Κουαδράδο είναι πολύ δυνατή αλλά ο Πάουλο δεν θα παίζει στη φυσική του θέση και αν δεν αποδίδει όπως πρέπει αριστερά, το σύστημα θα πρέπει να αλλάξει.
Το 4-2-3-1
Το τρίτο σύστημα που αναφέρουν οι Ιταλοί ως πιθανό για τη Γιουβέντους με άμυνα τεσσάρων, είναι το 4-2-3-1. Σύστημα που μπορούν να παίξουν οι μπιανκονέρι αφού το φετινό ρόστερ, όπως έχει γίνει ήδη κατανοητό από όσα γράφουμε παραπάνω, προσφέρεται για διάφορες δοκιμές.
Στο 4-2-3-1 λοιπόν, θεωρητικά μπορεί να παίξει δεξιά ο Κουαδράδο, αριστερά ο Πιάτσα και ο Ντιμπάλα πίσω από τον Ιγκουαΐν ή δεξιά ο Κουαδράδο, αριστερά ο Ντιμπάλα και ο Πιάνιτς πίσω από τον Ιγκουαΐν. Οι επιλογές για την τριάδα πίσω από τον επιθετικό αλλά και για τον επιθετικό, υπάρχουν. Το θέμα είναι ότι στο 4-2-3-1 θα πρέπει να είναι... εγγύηση οι δύο του κέντρου.
Και αν οι δύο του κέντρου, σε μια τέτοια περίπτωση, είναι οι Μαρκίζιο και Πιάνιτς, μάλλον θα υπάρχει ένα θέμα σε ό,τι αφορά το τρέξιμο, το μαρκάρισμα και γενικά την ανασταλτική λειτουργία του κέντρου.
Οπως και να έχει, επιλογές υπάρχουν αρκετές για τον Αλέγκρι αλλά σε κάθε μία από αυτές, υπάρχει και ένας... αστερίσκος. Αυτό που έχει σημασία είναι ο Μαξ να επιλέξει το καλύτερο για την ομάδα και αν κρίνουμε με βάση την τελευταία διετία, θα το κάνει.
Και θα το κάνει όταν κρίνει αυτός ότι είναι η σωστή στιγμή, έχοντας ήδη αποδείξει ότι αδιαφορεί για την κριτική που μπορεί να κάνει ο Τύπος ή ο οπαδός.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου