Ο Ιταλός στόπερ είναι ο πιο παλιός στην ομάδα μετά τον Τζίτζι Μπουφόν αφού έκανε το ντεμπούτο του στις 14/10/05 σε ένα ματς με αντίπαλο την Μεσίνα και μιλώντας στο JTV ξεχώρισε τρεις στιγμές, εξηγώντας το γιατί.
14 Οκτωβρίου 2005: Ντεμπούτο
«Υπήρχαν έντονα συναισθήματα. Είχα έρθει πριν δύο μήνες αλλά όπως συμβαίνει με όλους τους νεαρούς στη Γιουβέντους, χρειάστηκε λίγος χρόνος για να μπω σε μια ομάδα μεγάλων παικτών, αρκεί να σκεφτείς ότι σε εκείνο το ματς αντικατέστησα έναν κάτοχο Χρυσής Μπάλας, τον σημερινό αντιπρόεδρο μας, Πάβελ Νέντβεντ. Οταν έρχεσαι εδώ, μπαίνεις σε μια νέα πραγματικότητα και στην αρχή είναι δύσκολο αυτό, αλλά σιγά-σιγά κατάφερα να κερδίσω τον χώρο μου στην ομάδα».
6 Μαΐου: Το πρώτο scudetto
«Τα συναισθήματα που ένιωσα στην Τεργέστη συγκρίνονται μόνο με αυτά που θα ένιωθα αν είχαμε νικήσει στο Βερολίνο ή στο Κάρντιφ, γιατί εκείνο το scudetto ήρθε μετά από πολλά δύσκολα χρόνια, ήρθε στο τέλος μιας εκπληκτικής χρονιάς με την προσπέραση μας στην Μίλαν και μάλιστα αήττητοι. Μετά από πολλές δυσκολίες, αυτή ήταν η αναγέννηση μας. Υπήρχε μια απίστευτη ένταση όλη την εβδομάδα πριν το ματς και η έκρηξη χαράς που ένιωσα και έζησα στην Τεργέστη είναι από τις σπουδαιότερες που έχω ζήσει γενικά στη ζωή μου».
20 Μαΐου 2015: Κύπελλο ως αρχηγός και σκόρερ
«Εκείνος ο τελικός κυπέλλου ήταν ξεχωριστός γιατί σκόραρα και αφιέρωσα το γκολ στην κόρη μου, η οποία γεννήθηκε λίγους μήνες μετά. Ηταν η πρώτη κούπα που σήκωσα ως αρχηγός και είναι ένα δυνατό συναίσθημα, ήταν το πρώτο κύπελλο από τα τρία σερί που έχουμε κάνει, τρία σερί νταμπλ, ονειρικό. Το 2015 και το 2017 ήμασταν ένα βήμα από την ιστορία, όταν ξανασκεφτόμαστε το Βερολίνο και το Κάρντιφ μένει πάντα μια απογοήτευση αλλά και η γνώση ότι κάναμε κάτι πραγματικά εκπληκτικό αυτές τις σεζόν».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου