Το πρώτο είναι εύκολο. Το απόλυτο της Γιούβε σε Ιταλία αλλά στο Champions League. Η ομάδα του Μασιμιλιάνο Αλέγκρι έχει φτάσει το 10Χ10 που αποτελεί την καλύτερη επίδοση όλων των εποχών. Και όταν μιλάμε για ένα σύλλογο 12 δεκαετιών, είναι σημαντικό.
Το δεύτερο είναι λίγο πιο περίπλοκο. Η κόντρα του Αντρέα Ανιέλι με τους οργανωμένους κορυφώνεται εβδομάδα με την εβδομάδα, αγώνα με αγώνα. Το θέμα έχει γίνει… θέμα σε συνεντεύξεις Τύπου, μεταξύ των ποδοσφαιριστών. Η έδρα της Γιουβέντους δεν είναι αυτή που ήταν και δεν είναι επειδή η διοίκηση αύξησε τα διαρκείας και οι οπαδοί αντιδρούν με το να μη φωνάζουν στα εντός.
Την ίδια ώρα, φουντώνει και μία άτυπη κόντρα που περισσότερο έχει δημιουργηθεί από τους οργανωμένους. Η κόντρα μεταξύ του πετάλου και του υπόλοιπου γηπέδου. Το κείμενο που ακολουθεί, είναι ένα σχόλιο από μια οπαδική σελίδα της Γιουβέντους, μια σελίδα που διατηρούν παιδιά που πάνε στο γήπεδο, εντός-εκτός, και όπως φαίνεται, ενοχλούνται αρκετά από τους υπόλοιπους οπαδούς που γεμίζουν το Allianz Stadium.
Γράφουν αλήθειες, γράφουν όμως και υπερβολές. Με κάποιες λέξεις ο αναγνώστης ταυτίζεται, με κάποιες άλλες μπορεί να βγαίνει από τα ρούχα του. Είναι οπαδοί της Γιουβέντους μόνο οι 6.000 που χωράει το πέταλο; Μπορούν όσοι βρίσκονται εκεί να βρίζουν όλους τους άλλους; Για να δούμε ακριβώς τι ανέφερε το μακροσκελές σχόλιο.
«Τι περίεργο: Κάθε φορά που η Curva αποφασίζει να μην τραγουδήσει, αυτοί που μπαίνουν στο γήπεδο και συμπεριφέρονται σαν να είναι στην εκκλησία διαμαρτύρονται για τη σιωπή. Ας προσπαθήσουμε να είμαστε ειλικρινείς: Εχουμε τις χειρότερες tribune (οι άλλες θύρες, πλην των πετάλων) της Ευρώπης, μοντέλα που καλύπτουν χώρους και κινούνται μόνο για να πάνε να φάνε στο ημίχρονο ή για να φύγουν 10 λεπτά νωρίτερα, όταν έχει πάει καλά το ματς, ώστε να αποφύγουν την κίνηση. Θορυβώδεις όπως παλιά οι γυναίκες στην προσευχή...
Ανάμεσα σε αυτούς που διαμαρτύρονται έχουν και τους καναπεδάτους με την πίτσα, οι οποίοι ενοχλούνται από την έλλειψη συνθημάτων ή φολκλόρ καταστάσεων που κάνουν λιγότερο θεαματική την παρακολούθηση του αγώνα από την τηλεόραση 75 ιντσών... Αναρωτιέμαι και ρωτάω και αυτούς: Τι σας εμποδίζει να φωνάξετε και να μετατρέψετε σε κόλαση αυτές τις εξέδρες; Γνωρίζετε ότι σε σύγκριση με τους θεατές των φόρουμ άλλων ομάδων είστε ντροπιαστικοί, απαράδεκτοι, άχρηστοι; Νομίζετε ότι η άφιξη του Ρονάλντο αλλάζει τον τρόπο σκέψης μας; Οταν μας έχουν πάρει τα κλειδιά του σπιτιού μας και μας κλείνουν την πόρτα στη μούρη;
Εδώ είναι όλη η διαφορά: Εμείς ήμασταν εκεί όταν δεν νικούσαμε και οι εξέδρες ήταν μισοάδειες, εσείς ήρθατε τώρα για να πανηγυρίσετε νίκες που δεν ανήκουν σε εσάς. Εχω κουραστεί να ακούω κριτική από οπαδούς που νομίζουν ότι μπορούν να εκφράσουν την άποψη τους απλά και μόνο επειδή αυτά τα καταραμένα social media δίνουν φωνή ακόμη και στα σκατά των σκατών; Αφήστε τα πληκτρολόγια και ανεβείτε σε ένα κιγκλίδωμα, κάντε τους δίπλα σας να φωνάξουν, δώστε ζωή στην εξέδρα σας και μετά μπορείτε να μιλήσετε. Επίσης, επειδή εδώ όλοι ανοίγουν τα στόματα τους, αλλά από κοντά το κλείνουν και κοιτάζουν κάτω.
Με αηδιάζουν τα τηλέφωνα-κάμερες στην είσοδο της ομάδας στο γήπεδο, με αηδιάζει ο σεβασμός, με αηδιάζει το να μην σέβονται την ιεραρχία, με αηδιάζει όποιος έρχεται στην Curva ντυμένος σαν να πάει σε τσίρκο. Μπορεί να είμαστε λίγοι, μπορεί να είμαστε οι χειρότεροι, αλλά είστε ακόμη εδώ, πεσμένοι στα γόνατα και μας ζητάτε να δώσουμε ζωή σε ένα γήπεδο που με εσάς είναι γεμάτο νεκρούς.
Οι ποδοσφαιριστές παραπονιούνται για την σιωπηλή ατμόσφαιρα στο πέταλο; Ας κοιτάξουν στις άλλες θύρες και θα ικανοποιηθούν...».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου