Ανάλυση: Τι συμβαίνει αν μια ομάδα έχει κατοχή μπάλας και τι ποσοστό χρειάζεται για να νικήσει

Τι γίνεται εάν μία ομάδα έχει την κατοχή μπάλας. Βοηθάει αυτό. Και αν ναι, πώς; Ή όχι;

Ο Μασιμιλιάνο Αλέγκρι έχει πει πολλές φορές ότι οι μπιανκονέρι θα πρέπει να φέρονται ώριμα κατά τη διάρκεια του ματς, να καταλαβαίνουν πότε είναι η ώρα να επιτεθούν και πότε να αμυνθούν, πότε πρέπει να τελειώσουν τον αντίπαλο και πότε να διαχειριστούν την κατάσταση, την μπάλα, τον ρυθμό. Κάπως έτσι, διαβάσαμε ένα άρθρο στο Guerin Sportivo με τίτλο «η κατοχή μπάλας της Μάντσεστερ Σίτι και της Γιουβέντους» και το παραθέτουμε αυτούσιο...

«Βλέποντας τη Γιουβέντους να κρατάει και να διαχειρίζεται την κατοχή της μπάλας στο Σούπερ Καπ με τη Μίλαν, ειδικά προς το τέλος και με τους ροσονέρι να έχουν μείνει με δέκα παίκτες λόγω της αποβολής του Κεσί, μας ήρθε στο μυαλό ότι σήμερα δεν είναι της μόδας τόσο πολύ όσο πριν λίγα χρόνια η κατοχή της μπάλας, ότι το tiki taka έχει κουράσει, ότι πρέπει να παίζεις πιο κάθετο ποδόσφαιρο κλπ. Μια άποψη που είναι αντίθετη με αυτό που προκύπτει από την παρακολούθηση των αγώνων, όπου βλέπεις ακόμη και τις χειρότερες ομάδες να προσπαθούν να χτίσουν σωστά από την άμυνα τους το παιχνίδι τους, παίρνοντας μερικές φορές αχρείαστο ή χαζό ρίσκο, απλά και μόνο για να κερδίσουν 20 μέτρα στο γήπεδο.

Για αυτό τον λόγο, βρίσκουμε αρκετά ενδιαφέρουσα την τελευταία έρευνα του CIES Football Observatory, το οποίο έλαβε υπόψιν του 19.949 ματς ευρωπαϊκών πρωταθλημάτων τα τελευταία δύο χρόνια, δηλαδή τις σεζόν 2016-17 και 2017-18. Στόχος της έρευνας ήταν να βρεθεί οποιαδήποτε σχέση, να φανεί αν μπορεί να γίνει οποιαδήποτε συσχέτιση της θέσης στη βαθμολογία με την κατοχή μπάλας.


Το ποσοστό που παίζει ρόλο

Η πρώτη ανάλυση που έγινε, αφορούσε τη σχέση ανάμεσα στην κατοχή μπάλας και τον μέσο όρο της διαφοράς γκολ ανά παιχνίδι. Οι αριθμοί δείχνουν ότι είναι από το 57% κατοχή μπάλας και πάνω, ως ποσοστό, που η κατοχή μπορεί να παίξει όντως ρόλο στο τελικό αποτέλεσμα. Με άλλα λόγια, όταν η κατοχή μπάλας είναι σε τέτοιο ποσοστό ώστε να υπάρχει ουσιαστικά μια κυριαρχία, τότε οι αντίπαλοι, κατά κανόνα, κατατροπώνονται. Σε πιο χαμηλά επίπεδα, η κατοχή μπάλας μετράει λιγότερο.

Η δεύτερη ανάλυση αφορούσε στη σχέση που υπάρχει ανάμεσα στο ποσοστό στις επιτυχημένες πάσες συνολικά, με το ποσοστό στις επιτυχημένες πάσες στα παιχνίδια με τη διαφορά τερμάτων που αναφέραμε παραπάνω. Σε αυτές τις περιπτώσεις, τα θετικά αποτελέσματα φαίνονται μόνο αν το ποσοστό είναι μεγαλύτερο από το 55%.

Πραγματικά διαφωτιστική είναι η ανάλυση του ποσοστού στις επιτυχημένες πάσες στο τελευταίο κομμάτι του γηπέδου, στην περιοχή του αντιπάλου δηλαδή, σε σχέση με τις επιτυχημένες πάσες συνολικά. Εκεί, διαπιστώνουμε ότι για να υπάρξει διαφορά, για να υπάρξει αποτελεσματικότητα, πρέπει το ποσοστό στις επιτυχημένες πάσες στο τελευταίο κομμάτι του γηπέδου να είναι από 60% και πάνω. Η λογική εξήγηση είναι ότι κοντά στην εστία, η κάθε προσπάθεια έχει μεγαλύτερο "βάρος" από ό,τι σε άλλες ζώνες του γηπέδου και για τον πιο αδύναμο το να αμυνθεί είναι πιο εύκολο από το να δημιουργήσει.


Τι γίνεται και με τις πάσες;

Πιο άμεσο είναι το συμπέρασμα που βγαίνει για τα πρωταθλήματα γενικά: Ο μέσος όρος κατοχής της μπάλας αυτού που κατακτάει τον τίτλο είναι στο 57% και ο μέσος όρος στις επιτυχημένες πάσες στο τελευταίο τρίτο του γηπέδου είναι κατά μέσο όρο στο 60%. Με άλλα λόγια, όποιος είναι πιο δυνατός συνεχίζει να παίρνει στην κατοχή του το γήπεδο, χωρίς να είναι απαραίτητα Γκουαρντιόλα ή Σάρι στη λογική του παιχνιδιού του.

Η Μάντσεστερ Σίτι, για παράδειγμα, είναι η πρωταθλήτρια με το μεγαλύτερο ποσοστό κατοχής μπάλας, το εντυπωσιακό 68,6%, λίγο πάνω από την Μπάγερν. Η Μπαρτσελόνα ανεξάρτητα από το ποιος είναι ο προπονητής έχει στο DNA της την κατοχή μπάλας πάνω από 60%, ενώ η Γιουβέντους είναι πιο χαμηλά στη σχετική λίστα. Στο φετινό πρωτάθλημα, ενδεικτικά, η ομάδα του Αλέγκρι έχει ποσοστό κατοχής μπάλας στο 56% και μόνο στα παιχνίδια στα οποία διαχειρίζεται την κατάσταση για πολλή ώρα (όπως για παράδειγμα στο Σούπερ Καπ με τη Μίλαν, όταν έφτασε στο 61%) μεγαλώνει αυτό το ποσοστό.

Συμπέρασμα; Καμία ομάδα πραγματικά δυνατή δεν αφήνει την κατοχή μπάλας στον αντίπαλο για να περιμένει τα "χτυπήματα" των μεγάλων παικτών, όσο κι αν αυτό δεν αρέσει σε πολύ κόσμο. Ανάμεσα σε αυτές τις δυνατές ομάδες, όμως, υπάρχουν σημαντικές διαφορές στο στυλ και κάποιες εκ αυτών προέρχονται από το επίπεδο των πρωταθλημάτων τους. Προσέξτε κάτι: Στο Champions League το ποσοστό κατοχής μπάλας της Μάντσεστερ Σίτι πέφτει κατά 10% σε σχέση με το πρωτάθλημα της, ενώ το ποσοστό της Γιουβέντους παραμένει το ίδιο σε Ιταλία και Ευρώπη...».