Γι’ αυτό πρέπει να τους βλέπουμε όλους από ψηλά!

Σε νίκες όπως αυτή της προηγούμενης Κυριακής στο Σαν Πάολο καταλαβαίνουμε γιατί κάποιες ομάδες δεν αποτελούν απειλή για την Γιουβέντους.

Γράφει αποκλειστικά για τη Famiglia Bianconera ο blogger Don Luciano

Αμέσως μετά το τέλος του αγώνα ο Αουρέλιο Ντε Λαουρέντις άρχισε να επιτίθεται στη διαιτησία και στη Γιούβε μέσω twitter. Λίγα λεπτά μετά τον πρόεδρο, σειρά πήρε στα τηλεοπτικά κανάλια ο Ράφα Μπενίτεθ και αφού τελείωσε ο προπονητής, ήταν η ώρα των ποδοσφαιριστών.

Ούτε ένας από αυτούς δεν στάθηκε στο γεγονός ότι η Νάπολι δεν ήταν καλή. Ολοι τους, μα όλοι τους, εστίασαν στη διαιτησία και ό,τι ανάλυση ή σχόλιο είχαν να κάνουν, αφορούσε τον διαιτητή ή τους βοηθούς του.

Για την Γιουβέντους, βέβαια, δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο από αυτό. Αφενός επειδή όλα αυτά την συσπειρώνουν και αυτό στο τέλος καλύπτει και τα όποια αγωνιστικά θέματα έχει. Το έχει δείξει η ιστορία ότι δεν βγαίνει σε κανέναν αντίπαλο σε καλό το να προκαλεί συνεχώς και να αμφισβητεί τους μπιανκονέρι. Οσο συνεχίζουν να το κάνουν, επομένως, πάμε καλά...

Αφετέρου, γιατί με αυτόν τον τρόπο δεν θα μάθουν ποτέ να χάνουν, άρα και να κερδίζουν. Μαζί πάνε αυτά. Αν ξέρεις να χάνεις, ξέρεις και να νικάς. Αν δεν ξέρεις να χάνεις, δεν θα μάθεις ποτέ να νικάς.

Η Νάπολι, αν βγάλουμε το οπαδικό από την μέση, είναι συμπαθητική ομάδα. Δεν θα μπορούσε να μην είναι τέτοια η ομάδα με την οποία ταυτίστηκε ο Μαραντόνα. Λόγω αυτού αλλά και της στήριξης των τιφόζι στα πολύ δύσκολα χρόνια της -γιατί δεν έχουμε κανένα κόμπλεξ να αναγνωρίσουμε κάτι καλό οπαδών οποιασδήποτε ομάδας- χαρήκαμε όλοι όταν άρχισε να βρίσκει ξανά τον δρόμο της και επέστρεψε στη Serie Α, με τον Ντε Λαουρέντις πρόεδρο.

Αυτός, όμως, είναι που δεν επιτρέπει στη Νάπολι να μάθει να συμπεριφέρεται σαν μεγάλη ομάδα. Τα παραδείγματα είναι χαρακτηριστικά και περιγράφουν με τον καλύτερο τρόπο τη νοοτροπία τους...

Στο Σούπερ Καπ του 2012 δεν εμφανίστηκαν καν στην απονομή για να χειροκροτήσουν την Γιουβέντους, η οποία λίγους μήνες πριν, στον τελικό του κυπέλλου στη Ρώμη, τους είχε χειροκροτήσει παρά το γεγονός ότι στο 0-0 δεν είχε δοθεί πέναλτι υπέρ του Μαρκίζιο.

Πέρυσι, για να πάμε και σε ματς πρωταθλήματος, ο Μπενίτεθ δεν είπε τίποτα για την διαιτησία όταν στο 2-0 του Σαν Πάολο η Νάπολι ανοιξε το σκορ με τον Καγιεχόν που ήταν ένα μέτρο οφσάιντ, με την Γιούβε επίσης να μην στέκεται σε αυτό αλλά στην καλύτερη απόδοση του αντιπάλου. Τώρα, ένα χρόνο μετά, ο Μπενίτεθ ασχολείται μόνο με τη διαιτησία.

Δικαίωμα τους, αν πιστεύουν ότι με αυτή τη νοοτροπία κάνουν καλό στην ομάδα τους, αλλά και δικαίωμα μας να μην τους υπολογίζουμε σαν ανταγωνιστές μας όσο δεν συμπεριφέρονται σαν μεγάλοι...